Florence, where the angels learn to fly

Calling Florence an “astonishing city” or a “magnet for tourists” would be a cliché, but at the same time certainly not an exaggeration. But why exactly is the city so popular? First of all, the people who live there have a tendency to be great. Secondly, the wide range of museums and thousands of objects displayed in them can make you feel dizzy. Finally, Florence has somehow managed to be an important part of pop culture. Without further ado, let's analyse this phenomenon.

Nazwanie Florencji „niesamowitym miastem” czy „magnesem na turystów” może i jest banałem, ale na pewno nie wyolbrzymieniem. Co czyni miasto tak popularnym? Po pierwsze, ludzie, którzy tu mieszkają mają skłonność do bycia wielkimi. Po drugie, szeroki wybór muzeów i ich bogate kolekcje mogą przyprawić o zawrót głowy. Wreszcie, Florencji jakimś cudem udało się być ważną częścią popkultury. Bez zbędnych ceregieli spróbuję zanalizować jej fenomen.

 View of the dome of Cattedrale di Santa Maria del Fiore / 

Widok na kopułę katedry Santa Maria del Fiore

The famous Eastern doors to the Baptistery, also known as the Gates of Paradise / 

Słynne Wschodnie drzwi do baptysterium, nazywane także Drzwiami Raju

San Marco - the religious complex, which consists of a church and a convent, is famous for monastic cells and a rich collection of sacral art. / 

San Marco - kompleks sakralny, który składa się z kościoła i klasztoru, jest znany z cel i bogatej kolekcji sztuki religijnej.

The city of renaissance has been the home (by birth or by choice) to many recognised artists, whose works are admired to this day. The most famous resident is Dante Alighieri – the author of The Divine Comedy. You may or may not know that he was also a politician. In fact, because of his conflict with the local government, he was sentenced to death and, as a result, left the city forever. Another renowned writer who originated in Florence is Boccaccio – the author of The Decameron (a collection of tales or novellas). The city has also opened its arms to visionaries like Leonardo (his museum is not far from the main square), Michelangelo and Brunelleschi. The last two left traces all over the city.

Miasto renesansu stało się domem (z racji urodzenia lub z wyboru) wielu uznanych artystów, których prace są podziwiane po dziś dzień. Najsłynniejszym z nich jest Dante Alighieri – autor Boskiej Komedii. Wiedzieliście, że było on także politykiem? Z powodu konfliktu z lokalnymi władzami został nawet skazany na śmierć, przez co opuścił miasto na zawsze.

Kolejnym wybitnym pisarzem, który pochodził z Florencji był Boccaccio – autor Dekameronu.

Miasto otworzyło swoje podwoje także dla wizjonerów pokroju Leonarda (jego muzeum znajduje się w pobliżu rynku), Michała Anioła i Brunelleschiego. Ślady dwóch ostatnich są rozsiane po całym mieście.

Leonardo da Vinci Museum demonstrates his inventions in an understandable and pleasurable manner. / Muzeum Leonarda da Vinci prezentuje jego wynalazki w zrozumiały i przyjemny dla oka sposób.

 The interior of the Uffizi Gallery / 

Wnętrze Galerii Uffizi

The Cattedrale di Santa Maria del Fiore reflected in the window of Uffizi / 

Odbicie katedry Santa Maria del Fiore w oknie Uffizi

I was quite optimistic, or should I say naive, thinking that it would be possible to see the whole city in one day. If you want to have a relatively well-functioning brain and undamaged feet, the best way to achieve this is by prolonging your stay. What a revelation!

At any rate, the two most famous art galleries are a good place to start. Uffizi is home to a wide range of renaissance paintings, among which are Botticelli's Madonnas and Birth of Venus – one of the world’s most recognizable works of art. Galleria dell'Accademia, which is equally interesting, proudly exhibits a collection of sculptures; the most famous example being Michelangelo's David. An interesting fact: it was installed in Piazza della Signoria in 1504 and remained there for nearly 400 years (now it's clean, but imagine it covered with a few layers of pigeon excrement).

Byłam optymistką lub raczej naiwniakiem, sądząc, że uda się zobaczyć całe miasto w jeden dzień. Jeżeli, tak jak ja, nie możecie przedłużyć pobytu, spróbujcie się ograniczyć do kilku najsłynniejszych obiektów.

Na początku warto odwiedzić dwie słynne galerie. Uffizi jest domem dla wielu renesansowych obrazów m.in. autorstwa Botticellego: Madonn (l.mn.) i Narodzin Wenus – jednego z najbardziej rozpoznawalnych dzieł sztuki. Równie interesująca Galleria dell'Accademia z dumą prezentuje kolekcję rzeźb, z których najsłynniejsza to Dawid Michała Anioła. Ciekawostka: posąg został zamontowany na Piazza della Signoria w 1504 roku i pozostał tam przez blisko 400 lat (teraz jest czysty, ale wyobraźcie go sobie pokrytego przez kilka warstw gołębich ekskrementów).

 The interior of Galleria dell'Accademia / 

Wnętrze Gallerii dell'Accademia

The facade of Palazzo Vecchio, next to which David once stood / 

Fasada Palazzo Vecchio, obok którego niegdyś stał Dawid

After visiting Uffizi and Galleria dell'Accademia, which is already quite exhausting, it's only fair to go to Cattedrale di Santa Maria del Fiore (in short: Duomo). Catching a glimpse of it from the outside is enough to answer the question of why it took almost 600 years to built. But only after witnessing the marvellous dome can you appreciate the cathedral in all its glory. We owe it to the aforementioned Brunelleschi – a brilliant architect who also designed many of the city's other landmarks (churches, chapels and Hospital of the Innocents). However, the dome of the cathedral is undoubtedly his greatest accomplishment.

Po zwiedzeniu Uffizi i Gallerii dell'Accademia, co już jest dosyć wyczerpujące, wypadałoby się udać do katedry Santa Maria del Fiore (w skrócie: Duomo). Wystarczy spojrzeć na jej fasadę, żeby odpowiedzieć na pytanie dlaczego budowa zajęła prawie 600 lat, jednak dopiero po obejrzeniu okazałej kopuły można w pełni docenić jej wielkość. Jest to zasługa Brunelleschiego – wspaniałego architekta, który zaprojektował dla miasta wiele innych charakterystycznych obiektów (kościoły, kaplice, a także Szpital Niewiniątek). Niemniej jednak to właśnie kopuła Duomo, jest jego najwspanialszym dziełem.

Work on the neo-Gothic facade of Duomo ended in 1887. / 

Prace nad neogotycką fasada Duomo zostały zakończone w 1887 roku.

 The interior and dome of Duomo / 

Wnętrze i kopuła Duomo

Taking into consideration such a long history and rich tradition, it seems quite impossible for the city not to live in the past. In fact, it's quite the opposite. Not so long ago, the whole world (or at least the literate part of it) was electrified by Dan Brown's Inferno. And guess where the action takes place? Right here, in Firenze. Fans of the thriller can go on a special guided tour through places mentioned in the book.

It has not escaped my attention that the city has become quite commercial in recent years. I have seen it used as a backdrop for more than a few action movies, romantic comedies and dramas. Worth mentioning are The Dark Knight Rises, Hannibal and A Room with a View.

Typically for an Italian city, life takes place mainly on the streets. The residents don't seem intimidated by the presence of architectural wonders. They've actually found a way to blend in a myriad of cafés, colourful sandwich bars, exclusive restaurants and leather accessories shops.

Biorąc pod uwagę tak długą historię i bogatą tradycję, wydaje się niemożliwe, żeby miasto nie żyło przeszłością. W rzeczywistości jest dokładnie odwrotnie. Nie tak dawno temu cały świat (lub przynajmniej jego piśmienna część) emocjonował się Inferno Dana Browna. Zgadnijcie, gdzie rozgrywa się akcja książki. Dokładnie tutaj, w Firenze. Fani thrillera mogą udać się na wycieczkę śladami miejsc w nim wspomnianych.

Nie uszło mojej uwadze, że miasto w ostatnich latach stało się dosyć komercyjne. Widziałam je jako tło dla wielu filmów akcji, komedii romantycznych i dramatów. Są to m.in. Mroczny Rycerz powstaje, Hannibal i Pokój z widokiem.

Życie we Florencji, jak w większości włoskich miast, toczy się głównie na ulicach. Mieszkańcy nie wydają się przytłoczeni obecnością cudów architektury. Znaleźli sposób, żeby wcisnąć między nie niezliczone kawiarnie, kolorowe bary z kanapkami, ekskluzywne restauracje i sklepy z galanterią skórzaną.

All'Antico Vinaio, the well-known sandwich bar, is really easy to find - you just have to follow the smell and a hungry crowd. / 

All'Antico Vinaio, kultowy bar z kanapkami, jest bardzo łatwo znaleźć, kierując się zapachem i podążając za rzeszą zgłodniałych przechodniów.

French fry pizza? Why not. / 

Pizza z frytkami? Czemu nie.

One of many leather accessories shops. After some time I stopped looking at the prices... / 

Jeden z wielu sklepów z galanterią skórzaną. Po jakimś czasie przestałam patrzeć na ceny...

The coexistence of past and present may be the key to the attractiveness of the city. After seeing it with my own eyes, I must admit that its reputation is well deserved. Once you've been to Florence, you will certainly go back. I could replace the proper noun with many other places I've been to. But why would I?

Współwystępowanie przeszłości i teraźniejszości może być kluczem do atrakcyjności miasta. Zobaczywszy je na własne oczy, mogę śmiało stwierdzić, że w pełni zasłużyło na swoją sławę. Po odwiedzeniu Florencji z pewnością tam wrócisz. Mogłabym zastąpić nazwę miasta wieloma innymi miejscami, w których kiedyś byłam. Mogłabym, ale tego nie zrobię.

Who would have thought: street art in the city famous for Renaissance architecture doesn't dazzle, but pleases the eye! / 

Kto by pomyślał: sztuka uliczna w mieście słynącym z perełek architektury renesansowej nie razi, ale cieszy oko!

Loggia dei Lani - an outdoor sculpture gallery on Piazza della Signoria / 

Loggia dei Lani - galeria rzeźb na świeżym powietrzu przy Piazza della Signoria

Duomo by night - a beautiful sight at the very end of our excursion / 

Duomo nocą - piękny widok na zwieńczenie naszej wycieczki